"จักรพันธ์ พรใส" บนความหวังของแม่ ในเส้นทางลูกหนักพเนจร
"จักรพันธ์ พรใส" บนความหวังของแม่ ในเส้นทางลูกหนัง
"บอล" จักรพันธ์ พรใส ปีกตัวจี๊ดในวัย 36 ปี ชาวหนองคาย
ที่โลดแล่นในวงการลูกหนังไทยมากว่าครึ่งชวิต
หนุ่มร่างจิ๋วจากแดนอีสาน ออกล่าฝันพร้อมสตั๊ดคู่ใจ
เดินทางจากจุดเริ่มต้นสโมสรเพื่อนตำรวจ ก่อนโยกย้ายสู่ทีมใหญ่อย่าง
เมืองทอง ยูไนเต็ด และทีมใหญ่ๆอีกมากมาย
จนสุดท้ายปัจจุบันเขาสักกัดสโมสรเชียงใหม่ เอฟซี ในศึกไทยลีก 2
วันนี้เราได้ไปนั่งคุย และถามถึงความผูกพันกับคุณแม่ของเขามาฝากแฟนๆ
เนื่องในโอกาสของวันแม่แห่งชาติ ลองไปติดตามกันดูครับ
"บทบาทแม่กับการเดินทางสายฟุตบอล"
แม่คือคนที่อนุญาตและยินดีให้เราเดินทางในสิ่งที่เรารัก
จากจุดเริ่มต้นที่ผมได้บอกว่า ผมอยากเป็นนักฟุตบอล
และอยากติดทีมชาติ
เริ่มต้นด้วยการหิ้วรองเท้าฟุตบอลคู่ใจไปคัดจนติดสโมสรตำรวจ
(สโมสรเพื่อนตำรวจ) พอติดทีมแม่ก็ดีใจมากๆ
เช่นเดียวกับผมที่อย่างน้อยผมทำตามความฝันและก้าวแรกมันก็ทำได้ดี
และแม่ก็ตามลุ้นตามเชียร์ในทุกสนามที่เขามีโอกาสเดินทางไปได้
"ตามลุ้นตามเชียร์"
ไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่เราจะไม่ดีใจ ในทุกๆครั้งที่มีแม่อยู่ในสนาม
และเขาคอยบอกผมเสมอนะว่า ทำให้ดีที่สุด
ทำในสิ่งที่รักให้ดีที่สุดนะลูก ผลงานมนสนามจะเป็นอย่างไรก็ตาม
เราทำให้มันเต็มที่ที่สุดพอ
"วันที่ประสบความสำเร็จ"
เริ่มต้นด้วยการติดทีมสโมสร จนไปถึงวันที่ติดทีมชาติ
ผมยังจำได้ไม่เคยลืม ในวันนั้นผมโทรไปบอกที่บ้านว่า
ผมมีชื่อติดทีมชาติชุดใหญ่ โหยยยย ที่บ้านคือเฮกันลั่น ดีใจกันแบบสุดๆ
และผมไม่เคยลืมบรรยากาศในวันนั้นเลยนะ มันสุขใจทุกครั้งที่ได้นักถึง
และแม่คือคนที่อยู่ตรงนั้น
เขาคือคนที่ได้ยินเสียงของผมบอกกับเขาว่าผมทำได้
"ความผิดหวัง"
ความผิดหวังจากผลงานในสนามของตัวผมเอง และ สโมสร คนที่อยู่ข้างๆ
และคอยเตือน คอยปลอบใจก็คือแม่ เขาบอกกับผมเสมอถึงให้เราสู้
ให้เราอดทน และมันจะเป็นวันที่ดีของเรา
ในวันที่ผมได้รับบาดเจ็บหนัก จนท้อและอยากพอเท่านี้
ก็ได้แม่ของผนี่แหล่ะที่ฉุดผมขึ้นมาจากความรู้สึกตรงนั้น
เขาบอกให้เราลุกขึ้น เงยหน้ามาสู้ สู้กับการรักษาอาการเจ็บให้หาย
ทำกายภาพตามที่หมอสั่ง
แล้วเราจะกลับมาสู่จุดที่เรายิ้มได้และพร้อมลุยในสนามอีกครั้ง
และตอนนี้ผมกำลังเริ่มฟื้นฟูร่างกายเพื่อให้กลับมาช่วยสโมสรเชียงใหม่
เอฟซี ให้ได้เร็วที่สุด
และผมเองก็ตั้งเป้าว่าจะต้องลงแข่งขันเพื่อช่วยทีมให้ได้ในเวลา 1
เดือนต่อจากนี้
"ความเหมือนระหว่างแม่-ลูก"
อาหารเลยครับ อาหารคือสิ่งที่แม่เตรียมมาให้ผมเสมอ
และฝีมือของแม่ผมนี่คือที่สุดของที่สุด
ผมอยากบอกเขาว่าผมรักเขามากๆ
อยากอวยพรให้แม่มีความสุขในทุกๆวัน
และผมจะทำให้ความเป็นอยู่ที่สบายขึ้น
อยู่กับผมไปนานๆ
คุณกำลังดู: "จักรพันธ์ พรใส" บนความหวังของแม่ ในเส้นทางลูกหนักพเนจร
หมวดหมู่: ฟุตบอลไทย