“The Last ร็อค เล็ก เล็ก” เมื่อ "ไมโคร" ใส่เต็มสุดชีวิตจนเรา "จำฝังใจ" คืนนี้ไม่มีลืม (วันที่สอง)

รวมเรื่องราวคอนเสิร์ต The Last ร็อค เล็ก เล็ก ที่เราไม่อยากให้เป็นครั้งสุดท้ายของวงไมโคร

ถ้าคุณเป็นชาวร็อคที่ติดตามวงการร็อคไทย ชื่อของ ไมโคร วงร็อคที่อยู่กับวงการเพลงไทยมานานกว่า 4 ทศวรรษที่นำโดย หนุ่ย-อำพล ลำพูน (ร้องนำ), กบ-ไกรภพ จันทร์ดี (กีตาร์/ร้องนำ), อ้วน-มานะ ประเสริฐวงศ์ (กีตาร์), บอย-สันธาน เลาหวัฒนาวิทย์ (คีย์บอร์ด), อ๊อด-อดินันท์ นกเทศ (เบส) และ ปู-อดิสัย นกเทศ (กลอง) ต้องเป็นชื่อที่หลายคนนึกถึง จากความสำเร็จ จำนวนเพลงฮิตและอัลบั้มล้านตลับ รวมถึงคอนเสิร์ตใหญ่ที่กระแสตอบรับดีทุกครั้ง อย่างงาน คอนเสิร์ต ไมโคร ตำนานร็อคมือขวา เมื่อวันที่ 12-14 ธันวาคม พ.ศ. 2546 และงาน 25 ปี ไมโคร Rock เล็ก เล็ก Returns ในวันที่ 30-31 มกราคม พ.ศ. 2553 

และในปี 2020 ทีม GMM SHOW และครีเอทีฟ Idea Fact ร่วมกับ ATIME Showbiz ได้ตัดสินใจลุยกับโปรเจกต์ ไมโคร จำฝังใจ คอนเสิร์ต แต่สถานการณ์โควิด-19 ได้ทำให้งานครั้งนี้ถูกเลื่อนถึง 3 ครั้ง และสุดท้ายกลับมาในปี 2023 พร้อมชื่อชวนใจหายว่า Chang Music Connection presents MICRO THE LAST ร็อค เล็ก เล็ก (ช้าง มิวสิค คอนเนคชั่น พรีเซนต์ ไมโคร เดอะ ลาสท์ ร็อค เล็ก เล็ก) ซึ่งงานนี้ขายบัตรหมดก่อนงานจากกระแสตอบรับของแฟนๆ และทำให้ตัวเราเองที่แม้จะเกิดไม่ทันยุคไมโครโด่งดัง (รวมถึงเคยเข้าใจว่าหนุ่ยเป็นนักแสดงอย่างเดียวอยู่หลายปี) ตัดสินใจมาดู เพราะเราคิดว่านี่อาจจะเป็นโอกาสสุดท้ายที่ได้ชมการแสดงเต็มรูปแบบของพวกเขา  

 

สำหรับงานครั้งนี้ได้เริ่มขึ้นด้วยเพลง “ดับเครื่องชน” ที่ตามมาหลังเสียงเอฟเฟกต์ และตามด้วยเพลง “อยากได้ดี”, “อู๊ดกับแอ๊ด”, “สมน้ำหน้าซ่าส์นัก” ที่เรียกได้ว่ามาอย่างต่อเนื่อง ก่อนจะมากับเพลง “อย่าดีกว่า” และหนุ่ยได้พูดถึงความสัมพันธ์ของวงกับแฟนๆ เพื่อนำเข้าเพลง “เติมน้ำมัน” และไปที่เพลงที่ดราม่าขึ้นอย่าง “ฝันที่อยู่ไกล” และ “รุนแรงเหลือเกิน” ที่ร้องตามได้ทั้งงาน  

นอกจากความสามารถทางดนตรีแล้ว อีกความพิเศษของวงไมโครก็คือการที่สมาชิกนอกเหนือจากหนุ่ยก็มีความสามารถในการร้องเพลงแทบทุกคน โดยเฉพาะกบที่ขึ้นมารับหน้าที่นักร้องนำในยุคหลังของวง จนมีช่วงที่สมาชิกขึ้นมาร้องเพลงอย่างกบและบอย “รักซะให้เข็ด” และกบก็ร้องเพลง “ตายเปล่า” กับ “เลือดเย็น” ที่รวมเข้าเป็นเพลงเดียว และตามด้วยภาพหายาก เมื่อมือกีตาร์พูดน้อยอย่างอ้วนร้องเพลง “รักคุณเข้าแล้ว” และหลังจากนั้นก็ถึงการขั้นช่วงด้วยการบรรเลงเพลง “คิดถึง” แบบไม่มีการร้อง และก็ถึงเพลง “รักปอนปอน” ที่แฟนๆ ช่วยกบร้องกันสนั่นฮอลล์  

และหลังจากนั้นก็ถึงพาร์ทการแสดงที่หนุ่ยกลับมานำโชว์ด้วยเพลงเดือดๆ อย่าง “ม้าเหล็ก”, “จำฝังใจ”, “ใจโทรมๆ” และ “บอกมาคำเดียว” ที่มากับเซอร์ไพรส์เมื่อ ป๊อด-ธนชัย อุชชิน นักร้องนำวง Moderndog ได้ขึ้นมาแจมและบอกความในใจในฐานะตัวแทนแฟนคลับ และร้องเพลง “ยังไงก็โดน” ก่อนถึงโมเมนต์สุดเซอร์ไพรส์อย่างการที่ 5 นักดนตรีวงไมโครเล่นเพลง “บุษบา” ของ Moderndog ที่เรียกเสียงกรี๊ดตั้งแต่อินโทรขึ้น ก่อนที่จะถึงโชว์เพลง “ถอยกันเป็นแถบ” ที่วงไมโครโชว์หลังป๊อดลงจากเวที 

ซึ่งหลังจากป๊อดลงไม่นาน ก็ถึงคิวแขกรับเชิญที่เป็นตัวแทนรุ่นพี่ของไมโครอย่าง ปุ๊-อัญชลี จงคดีกิจ ที่ขึ้นมาโชว์ความเฟี๊ยวฟ๊าวแบบฉีกอายุจริง ทั้งเล่นมุกแซววงทั้งประเด็นที่วงดังเร็วแม้แจ้งเกิดหลังปุ๊ รวมถึงเป็นตัวแทนที่เกริ่นว่าจริงๆ แล้ววงสามารถจัดคอนเสิร์ต The Final หรืองานหลังจากนี้ได้ และการมาของปุ๊เธอก็ได้ร่วมร้องเพลง “มันก็ยังงงๆ” กับหนุ่ย และร้องเพลง “หยุดมันเอาไว้” ซึ่งตัวของปุ๊ก็นำเพลง “ด้วยความคิดถึง” ของเธอมาโชว์ด้วย 

ด้วยความที่หนุ่ย ก็มีบทบาทนักร้องเดี่ยวที่ประสบความสำเร็จ ทำให้เราได้ฟังเพลง “ลางร้าย”, “ฝากรอยเท้า”, “ไว้ใจ” และเพลง “นึกหรือว่าไม่รู้” ที่แขกรับเชิญคนสุดท้ายอย่าง ตั้ม-สมประสงค์ สิงหวนวัฒน์ ที่เป็นตัวแทนคนรุ่นเพื่อนของวงไมโครมาพูดคุยย้อนความทรงจำ และตั้มได้ร้องเพลง “แผลในใจ” ของหนุ่ย ก่อนตามด้วยเพลง “ทนได้ทุกที” ของตัวเอง 

 

และช่วงท้ายงานก็เป็นความสนุกแบบนอนสต็อปจากเพลงอย่าง “อยากจะบอกใครสักคน”, “ถึงเพื่อนเรา” ก่อนกราฟความสนุกจะไล่ขึ้นในเพลง “ส้มหล่น”, “เอาไปเลย”, “เสียมั้ย” ก่อนจะถึงพาร์ทอังกอร์ที่มีเพลง “จริงใจสักอย่าง” ก่อนถึงพาร์ทการขอบคุณที่หนุ่ยได้ลงรายละเอียดทุกคนและเผยเกร็ดเล็กๆ เกี่ยวกับวงอย่างเช่นการที่ เล็ก-บุษบา ดาวเรือง เป็นคนตั้งชื่ออัลบั้ม ร็อค เล็ก เล็ก และการปิดท้ายงานด้วยเพลง “โชคดีนะเพื่อน” ซึ่งเราประทับใจสุดๆ เพราะงานนี้แม้จะไม่ได้มีกระดาษโปรยเหมือนหลายงานคอนเสิร์ต แต่มีลูกเล่นในตอนท้ายที่ดนตรีค่อยๆ หายไป เหลือแค่เสียงที่แฟนๆ ร้องเพลงกับวง ราวกับต่างคนต่างบอกลาและอวยพรกันและกัน ที่เรามองว่าเข้ากับเพลงมาก จนเราอยากถามคนที่คิดพาร์ทนี้ว่าคิดได้ยังไงขนาดเดินออกจากงาน 

ด้วยอายุปัจจุบัน และบุคลิกของวงทำให้ตอนแรกเราไม่ได้คาดหวังเรื่องความสนุกของงานเท่าไหร่ แต่ทว่าตลอดทั้ง 3 ชั่วโมงทำให้เรารู้สึกว่าความคิดที่เราเคยคิดนั้นผิดสุดๆ เพราะทั้ง 6 สมาชิกนั้นเล่นกันแน่นสุดๆ ทุกคน โดยหนุ่ยแม้จะพูดไม่เยอะ แต่ก็โชว์พลังเสียงได้ชนิดเหมือนกินซีดีเข้าไป จนเราไม่เชื่อว่าเขาอายุ 59 เช่นเดียวกับสมาชิกคนอื่นๆ ที่ทำหน้าที่ตัวเองกันได้แน่นและเต็มที่สุดๆ และทางส่วนของกบและอ้วนที่นอกจากการโซโล่ที่เหลือร้าย (และขัดกับคอสตูมลุคอาจารย์ของอ้วนสุด) พาร์ทร้องของทั้งสองก็ออกมาดีด้วย เรียกได้ว่าอายุทำอะไรความสามารถพวกเขาไม่ได้เลย รวมถึงปุ๊และตั้มที่การแสดงในวันนี้ก็ออกมาดีทั้งสองคน 

และที่สำคัญแม้จะมีอายุมากขึ้น แต่เมื่อพวกเขาโชว์เพลง อินเนอร์ของจิ๊กโก๋คนที่นำเพลงนี้มาโชว์ในวันวานก็กลับมา แม้ลุคคอสตูมและอายุจะเปลี่ยนไปตามกาลเวลา เรียกได้ว่าความร็อคเดือดๆ นั้นยังคงเต็มเปี่ยมในทุกการแสดง และพอเป็นเพลงช้า มันก็ทำให้เราสัมผัสความลึกในการถ่ายทอด ตามประสบการณ์ชีวิตของสมาชิกที่เติบโตตามเวลา  

และนอกจากความสามารถแล้ว สิ่งที่ทำให้เรารักการแสดงครั้งนี้ของไมโครคือการที่ทั้ง 6 คนดูมีความสนุกการแสดงมาก จากสีหน้าตอนเล่น การพูดคุยที่บอกว่าจะจำวันนี้ไปจนตาย และรวมไปถึงพาร์ทที่กบ อ้วน อ๊อด และ ตัวของหนุ่ย มักจะเข้าใกล้กันและเอาใจช่วยระหว่างการแสดงจนเรามองว่าพวกเขารับส่งพลังงานกันได้ดีสุดๆ และนั่นก็ส่งมาถึงคนดูอย่างเราด้วย ซึ่งแขกรับเชิญทั้ง 3 ทั้งป๊อด ปุ๊ และ ตั้ม ก็มากับความใกล้ชิดและส่งพลังให้กับสมาชิกเช่นเดียวกัน และเราต้องขอบคุณการแพนกล้องของงานที่ทำให้เราได้เห็น บอย, อ๊อด, อ้วน และ ปู ขณะเล่นเครื่องดนตรีที่พวกเขารักด้วยความตั้งใจและใส่ใจ  

สำหรับภาพรวมของงาน เราชื่นชอบที่การร้อยเรียงโชว์ออกมาตรงกับความเป็นไมโครที่พูดน้อยแต่ต่อยหนัก เพราะงานครั้งนี้ไม่มี VTR หรือข้อความอะไรมาก แต่มากับการแสดงที่เรียกได้ว่าไม่มีช่วงพัก และมีการสลับการร้องได้อย่างเหมาะสมจนโชว์สามารถรันได้ต่อเนื่อง และหนุ่ยเองก็มีเวลาพักที่เหมาะสม รวมถึงขณะเดียวกันกราฟฟิคงานนี้ในแต่ละเพลงก็ออกมาเหมาะสมและหลากหลาย เช่นเดียวกับเอฟเฟกต์ที่แม้จะเรียบง่าย แต่ก็เข้ากับทุกโชว์ ส่วนซาวด์งานครั้งนี้ดนตรีก็ออกมาในเกณฑ์ดีไม่ผิดหวัง แม้จะมีเหตุการณ์ไมค์หอนลำโพงหอนเล็กๆ และสิ่งที่เราชื่นชอบและเล่ามาใน 4 ย่อหน้าคือเหตุผลที่ทำให้เราได้ยกให้งานนี้เป็นหนึ่งในคอนเสิร์ตขึ้นหิ้งที่เราคงจำจนวันตาย เหมือนกับที่สมาชิกพูดบนเวที 

แม้ว่างานนี้จะชื่อว่า The Last ร็อค เล็ก เล็ก แต่เราเชื่อว่าหลายคนที่มางานนี้และได้เห็น และรับฟังทุกสิ่งที่เกิดขึ้นคงไม่อยากให้นี่เป็นงานสุดท้าย ซึ่งเราต้องขอบคุณปุ๊ อัญชลี ที่รับหน้าที่ตัวแทนหมู่บ้านที่เปิดช่องให้วงสามารถจัดคอนเสิร์ตอีกท่ามกลางเสียงกรี๊ดผู้ชม และเราก็หวังว่าวงและผู้จัดจะนำแนวคิดนั้นและความสำเร็จของงานครั้งนี้ไปพิจารณา

คุณกำลังดู: “The Last ร็อค เล็ก เล็ก” เมื่อ "ไมโคร" ใส่เต็มสุดชีวิตจนเรา "จำฝังใจ" คืนนี้ไม่มีลืม (วันที่สอง)

หมวดหมู่: เพลง